Köpekler kurtlardan daha fazla havlasalar da, onlardan daha az ulurlar. Köpeğin ulumasının göreli olarak ender olmasının nedeni, evcil köpek ile yabani kurdun toplumsal yaşamlarındaki farklılıktır. Ulumanın işlevi, sürünün eylem için birlikte hareket etmesini ve bir araya gelmesini sağlamaktadır. Kurtlar genellikle akşamüstü grup olarak ava çıkmadan önce ve sabah erken tekrar yola koyulmadan önce ulurlar. Sahipleri tarafından yiyecekleri kendilerine sunulan evcil köpekler sürekli bir kuçu kuçu yaşamı sürerler ve “sürünün birbirini tutmasının sağlanması” (ulumaya biçimsel işlevini vermek için) ihtiyacı öncekilerinden biri değildir. Ulumayı tahrik eden sürünün dağılması onlar arasında ender durumlarda ortaya çıkar. Evcil köpeklerde, ancak hayvanın zorla tek başına bir yere kapatılması durumunda, alışılmış davranışları arasına böyle bir şey girer. O zaman, hayvan, grup halinde ulumayla aynı işlevi gören yalnızlık ulumasını yapar. Her ikisinde de şunu söylerler: “Ben (biz) buradayı(z)m… Sen neredesin?… Gel bana (bize) katıl.” Doğada bu ulumanın etkisi, sürünün diğer üyelerini bir mıknatıs gibi çekmek ve “kabilenin şarkısına” katılmak üzere onları teşvik etmektir. Uluyan bir köpeğe tepki vermeyen insanlar, köpekçil görevlerini yerine getirmemiş olmaktadırlar.

Normal koşullarda hiçbir zaman ulumayan bazı erkek köpeklerin, kızışmış olan çekici bir dişiden ayrı, kapalı tutulmaları durumunda bunu uzun süreli olarak ve yürek parçalayıcı biçimde yaptıkları bilinmektedir. Bu, ulumanın cinsel bir işaret olduğu anlamına gelmemektedir. Böyle bir durumda, uluma, temel mesajın “bana katıl” biçiminde olduğu bir diğer toplumsal bağlamı oluşturmaktadır.

Ulumanın verdiği bu mesaj o kadar güçlüdür ki arazide çalışan insanlar genç kurt yavrularını yakalamak için sahte uluma sesinden yararlanmaktadır. Bir ağaçta oturarak yetişkin kurtların uluma sesinin taklit edilmesi, bazen uluyanlara katılmak için sarsak adımlarla yürüyen küçük kurtları oraya çekmeye yetmektedir. Ancak daha yaşlı kurtlar, çağrının mesajında önemli bir ek öğeyi içeren bu stratejiye kanmayı reddederler. Her kurt olgunlaştıkça uluyanın kimliğini belirlemeye başlar. Arazide çalışan insanlar bile incelemekte oldukları sürünün farklı üyelerini bu yolla belirleyebilirler. Ulumanın aynı tempoda ve cansız süren dizisinde küçük varyasyonlar olabilir ve bu da nağmelerdeki kişisel imza haline gelir. Bu nedenle mesaj şöyledir: “Bu benim, gel ve katıl bana.” Mesajın tamamı daha fazla ayrıntı içerebilir. Bazı kurt uzmanları, kurtların kafalarını geriye atıp hüzünlü sesler çıkardıkça, her ulumanın uluyanın kesin psikolojisine ilişkin bilgi ilettiğine inanmaktadırlar. Uluma sürünün sınırında yer alanlarda daha yaygın olduğu için bölgesel bir gösteri öğesini de içerir görünmektedir. Böylece, diğer gruplara belli bir bölgenin işgal edilmiş ve örgütlü bir çetenin orada olduğu anlatılmak istenmektedir.

Yalnız ve tek başına yaşayan kurtların (sürüden atılmış olanlar) bulundukları uzak köşelerden grup ulumalarına katılmamaları önemlidir. Bunlar ilk sürülerine de katılmaya çalışmazlar. Sürünün geri kalanı sessizken kendi başlarına zaman zaman ulurlar. Sürü dışına atılmış diğer yalnız kurtlar tarafından karşılık verilir ise, bu bir başka işgal edilmemiş bölgede yeni bir sürüye katılmalarına olanak sağlar.

Evcil köpeğe geri dönersek, bunların yabanı yeğenlerine göre ulumaya niye daha az yatkın oldukları açıklık kazanır. Onları böyle bir davranışa teşvik edecek uygun toplumsal koşullar mevcut değildir. Ev köpekleri sürü örgütlenmesine benzeyen büyük gruplar halinde barınaklarında olduğu gibi uluma tekrar ortaya çıkacaktır. Ayrıca, köpekler tek başlarına bir yere kapatılırsa ya da kızışmış bir dişiden ayrı tutulur veya dışarı atılır da yalnız sokak köpekleri haline gelirlerse, bu durumda uluyabilirler. Fakat kendisine bakan insan ailesiyle birlikte yaşayan yetişkin evcil köpek, tüm köpek ağlama sesleri arasında en akılda kalıcı olanını çıkarmaya teşvik edilmeyecektir.

Bu son cümlenin müzik yapan aileleri ilgilendiren şaşırtıcı bir istisnası bulunmaktadır. Televizyon öncesi dönemlerde, aileler akşamları şarkı söylerken bazı ev köpekleri işaretleri yanlış algılayıp sahiplerinin “birlikte hareket etmek için sürüyü toparlamaya çalıştığını” düşünmüşlerdir. Kafalarını arkaya atarak ve evlat edinilmiş sürünün diğer üyeleri ile birlikte av çağrısına şevkle yanış vermiş ve bunun meydana getirdiği genellikle olumsuz tepkilerden hayrete düşmüş olabilirler.